14 - ઘડીક / ધીરુ પરીખ
આજે જીવને એમ થતું કે
લાવ ઘડીક તો ઊડી લઉં'..
ફડફડ કરતો અનંત આંબું
ચંદર તો શું સૂરજનું પણ
અંતર ના કૈં લાંબુ;
તગતગતાં હું તેજ ગ્રહી લઉં કરમાં :
અંધારાંનાં ટોળાં ના’વે
સાથે કદીય સફરમાં !
અધવચ ત્યાં તો એમ થતું કે
લાવ ઘડીક તો ડૂબકી દઉં....
સરસર કરતો સાગર-તલમાં સરકું
તિમિર-પ્હાડો ખૂંદી ખૂંદી ભીતરમાં કૈં ગરકું :
ઝગમગતાં રત્નો લઉં મારી સાથે,
તરતો આવું ક્ષારસપાટી માથે !
માથે આમતેમ જ્યાં નજર કરું
ત્યાં મોતી વેરાઈ જાતાં :
રતન આબમાં બૂડે
તેજ આભમાં ઊડે-
ઘડીકમાં તે ધસી આવતાં એ જ :
ઉપર-તળેથી કાળાં ટોળાં, કાળા પ્હાડો !
0 comments
Leave comment