12 - આ તડકો ભાદરવાનો / મનોહર ત્રિવેદી


આ તડકો ભાદરવાનો
બપોર થાતાં મારગ-છાંયો હમણાં આછરવાનો

પ્રાત:કાળે મેઘરવાના કીધા લીરેલીરા
રુઝવે ક્યાં ઓસડિયાં પથના લોહીઝાણ સૌ ચીરા

રૂઆબ આવો કોઈ રાજવીમાં પણ ક્યાં મળવાનો ?

વગડાની આ લીલોતરીમાં એકલસૂરો ફરે
પાનપાનમાં એની તીણી કિરણસળીઓ સરે

થોર વીંધતો ગયો પવન તે પાછા નહીં વળવાનો

સૂરજ ત્યાં કાંઠા ઉપરથી તળાવજળમાં કૂદે
ગુલમ્હોરના ફૂલ ઉપર માંડી આ વાતો ફૂદે :

સાંજ પડ્યે પોતાના ગુસ્સાથી લાજી મરવાનો
આ તડકો ભાદરવાનો
*

૩૦-૦૯-૨૦૦૮ / મંગળ


0 comments


Leave comment