44 - ધૂળભરેલા પગને- / મનોહર ત્રિવેદી
ધૂળભરેલા પગને મારગ આપતી બાવળકાંટ્ય...
જાર લણી તો પંડ્યથી એની છૂટતી કેવી મ્હેક
કેમ ઉતાવળ પાનીએ પૂગી ? વડ્યમાં એને ફેંક
ચોંપ રાખીને ચાલીએ તોપણ પડશે દીવે વાટ્ય....
આપણા જોગો આપણો હરખ કોઈ ના લૂંટી જાય
બે’ક ખોબાથી નીર નદીના એમ શું ખૂટી જાય ?
સંભાળ ઓઠાં સંગમાં : હેઠે મૂક્ય ચારાની ફાંટ્ય....
રોજ ભલે દી’ આથમે છતાં આજના જેવો નંઈ
સાનમાં તું ના સમજે, લે, તો કાનમાં રાખું કઈ
અગતો* રાત્યે રાખ્ય અટાણે નજરું થોડી છાંટ્ય....
*
૧૩-૦૯-૨૦૦૬ / બુધ
*અગતો – છુટ્ટી, રજા
જાર લણી તો પંડ્યથી એની છૂટતી કેવી મ્હેક
કેમ ઉતાવળ પાનીએ પૂગી ? વડ્યમાં એને ફેંક
ચોંપ રાખીને ચાલીએ તોપણ પડશે દીવે વાટ્ય....
આપણા જોગો આપણો હરખ કોઈ ના લૂંટી જાય
બે’ક ખોબાથી નીર નદીના એમ શું ખૂટી જાય ?
સંભાળ ઓઠાં સંગમાં : હેઠે મૂક્ય ચારાની ફાંટ્ય....
રોજ ભલે દી’ આથમે છતાં આજના જેવો નંઈ
સાનમાં તું ના સમજે, લે, તો કાનમાં રાખું કઈ
અગતો* રાત્યે રાખ્ય અટાણે નજરું થોડી છાંટ્ય....
*
૧૩-૦૯-૨૦૦૬ / બુધ
*અગતો – છુટ્ટી, રજા
0 comments
Leave comment