47 - ચિતરામણ / મનોહર ત્રિવેદી
એમ હથેળીનું ચિતરામણ કોઈ શકે શું ભૂંસી રે ?
વણબોલ્યે જે પાય હંમેશાં મધ સાથે અરડૂસી રે !
સેંથીમાંથી ઊગે સૂરજ લઈને કુશળક્ષેમ
હોઠ હસે બે હર્યાભર્યા ત્યાં ચીજ બધી યે હેમ
આજુબાજુમાં રમવા શૈશવ કરતું હુંસાતુસી રે
ઇચ્છે તો ત્યાં ઉકેલાતી ગૂંચવાયેલી વાત
એક જ પળમાં સંકેલાતી ઊંઘભરેલી રાત
પગરવ થાતાં જાય ઑસરી ઘરની કાનાફૂસી રે
નજરુંને આડશમાં રાખી ન્હાતી માથાબોળ
બ્હાર જરી આવે ને ઊઠે મઘમઘતી કૈં છોળ
ચહેરાઓ સૌ દર્પણ દર્પણ: અર્થ કરો તો ખુશી રે
*
૦૯-૦૧-૨૦૦૭
વણબોલ્યે જે પાય હંમેશાં મધ સાથે અરડૂસી રે !
સેંથીમાંથી ઊગે સૂરજ લઈને કુશળક્ષેમ
હોઠ હસે બે હર્યાભર્યા ત્યાં ચીજ બધી યે હેમ
આજુબાજુમાં રમવા શૈશવ કરતું હુંસાતુસી રે
ઇચ્છે તો ત્યાં ઉકેલાતી ગૂંચવાયેલી વાત
એક જ પળમાં સંકેલાતી ઊંઘભરેલી રાત
પગરવ થાતાં જાય ઑસરી ઘરની કાનાફૂસી રે
નજરુંને આડશમાં રાખી ન્હાતી માથાબોળ
બ્હાર જરી આવે ને ઊઠે મઘમઘતી કૈં છોળ
ચહેરાઓ સૌ દર્પણ દર્પણ: અર્થ કરો તો ખુશી રે
*
૦૯-૦૧-૨૦૦૭
0 comments
Leave comment