54 - પ્રાર્થના – ૩ / મનોહર ત્રિવેદી
પુનરપિ પુનરપિ તને નમું છું પરમ પ્રિય હે આંગણ
તુલસીક્યારો દીપ ભૈરવી કરે સૂર્યને પાવન !
સુખડ ઘસતાં થતો ધૂળમાં ગંધભર્યો સંચાર
બેઉ હથેળી જેવાં શોભે લાભશુભથી દ્રાર
પુષ્પ ઊઘડે એમ પ્રભાતે ઊઘડતાં વાતાયન !
કોઈ એષણા દિયે ટકોરા આવે થઈ અભ્યાગત
પગરવ ઝીલે ભર્યા ઉમળકે પામે તારું સ્વાગત
ઘર તો ઘર છે: આવનારને કદી ન પૂછે કારણ
હૂંફભરી આડશ, તડકામાં ધરે સહુને છાંય
ચોમાસે વાઝડીની વચ્ચે રક્ષા પામે કાય
તારે મન ના ભેદ કશોયે શું શ્રાવણ, શું ફાગણ ?
*
ઑગસ્ટ, ૨૦૦૭
તુલસીક્યારો દીપ ભૈરવી કરે સૂર્યને પાવન !
સુખડ ઘસતાં થતો ધૂળમાં ગંધભર્યો સંચાર
બેઉ હથેળી જેવાં શોભે લાભશુભથી દ્રાર
પુષ્પ ઊઘડે એમ પ્રભાતે ઊઘડતાં વાતાયન !
કોઈ એષણા દિયે ટકોરા આવે થઈ અભ્યાગત
પગરવ ઝીલે ભર્યા ઉમળકે પામે તારું સ્વાગત
ઘર તો ઘર છે: આવનારને કદી ન પૂછે કારણ
હૂંફભરી આડશ, તડકામાં ધરે સહુને છાંય
ચોમાસે વાઝડીની વચ્ચે રક્ષા પામે કાય
તારે મન ના ભેદ કશોયે શું શ્રાવણ, શું ફાગણ ?
*
ઑગસ્ટ, ૨૦૦૭
0 comments
Leave comment