35 - કલરવના કિનારે / શોભિત દેસાઈ
હું જ્યારે શ્વાસ લઉં છું, બસ તું ત્યારે યાદ આવે છે;
દરેક ક્ષણ પર વધારેને વધારે યાદ આવે છે.
કોઈ નિશ્વિત સમય ઉપર તું ક્યારે યાદ આવે છે !
બપોરે, સાંજે, રાતે ને સવારે યાદ આવે છે !
શિયાળામાં છે ઉષ્મા તું, ઉનાળામાં તું શીતળતા;
વરસતા આભમાં તું ધારે ધારે યાદ આવે છે.
ઘટા દોરે છે ચહેરા જેવી કોઈ આકૃતિ ત્યારે,
અલકલટના તું અલ્લડ આવકારે યાદ આવે છે.
છે તું તો ગોધૂલિ ટાણાનું માળામાંનું મબલક મૌન,
પ્રભાતે તું જ કલરવના કિનારે યાદ આવે છે.
દરેક ક્ષણ પર વધારેને વધારે યાદ આવે છે.
કોઈ નિશ્વિત સમય ઉપર તું ક્યારે યાદ આવે છે !
બપોરે, સાંજે, રાતે ને સવારે યાદ આવે છે !
શિયાળામાં છે ઉષ્મા તું, ઉનાળામાં તું શીતળતા;
વરસતા આભમાં તું ધારે ધારે યાદ આવે છે.
ઘટા દોરે છે ચહેરા જેવી કોઈ આકૃતિ ત્યારે,
અલકલટના તું અલ્લડ આવકારે યાદ આવે છે.
છે તું તો ગોધૂલિ ટાણાનું માળામાંનું મબલક મૌન,
પ્રભાતે તું જ કલરવના કિનારે યાદ આવે છે.
0 comments
Leave comment