44 - શબ્દનાં હથિયાર / શોભિત દેસાઈ
એમ કોઈ રૂબરૂ થઈ જાય છે,
સાવ ‘જૂનું’ પણ ‘નવું’ થઈ જાય છે.
લાગણી જન્મે છે, ચાલે છે જરા,
ને અચાનક ચાહવું થઈ જાય છે !
શબ્દનાં હથિયાર ઝાલી ઝૂમતાં,
વેપલો થોડો વધુ થઈ જાય છે.
ચોદિશાઓમાં ઉદાસી ચીતરી,
એક ક્ષણમાં, ‘છે’ ‘હતું’ થઈ જાય છે.
છેવટે સાજું સમું થઈ જાય છે,
પણ એ પહેલાં તો ઘણું થઈ જાય છે.
સાવ ‘જૂનું’ પણ ‘નવું’ થઈ જાય છે.
લાગણી જન્મે છે, ચાલે છે જરા,
ને અચાનક ચાહવું થઈ જાય છે !
શબ્દનાં હથિયાર ઝાલી ઝૂમતાં,
વેપલો થોડો વધુ થઈ જાય છે.
ચોદિશાઓમાં ઉદાસી ચીતરી,
એક ક્ષણમાં, ‘છે’ ‘હતું’ થઈ જાય છે.
છેવટે સાજું સમું થઈ જાય છે,
પણ એ પહેલાં તો ઘણું થઈ જાય છે.
0 comments
Leave comment