11 - વાલ્યમનાં વેણ / દામોદર બોટાદકર
(મારી માને કે'જો તે આણાં મોકલે રે–એ ઢાળ)
ગાજે વડલે વિહંગતણા ગાનથી રે,
માંહે ટહુકે કળાયલ મોર,
મને વહાલાં વાલ્યમજીનાં વેણલાં રે;
એવો ઉરને આનન્દ એક બોલડે રે
એ તો લાગે કાળજડાની કોર. મને ૦
એને અમૃત તો એક-એક અક્ષરે રે,
સખિ ! શીળા–શીળા એના સૂર મને૦
રોમે-રોમે રૂડો રસ રાજતો રે,
ચડે હૈયામાં પ્રેમતણાં પૂર. મને ૦
જાણે વરસે કો મન્દ મન્દ મેહુલો રે,
સરે આછી સલિલકેરી સેર, મને૦
જાણે ફૂલડાં ઝરે કોઈ ફોરતાં રે,
લળી આવે સાગરતણી લહેર. મને ૦
દીસે જાદુ જરૂર એની જીભમાં રે,
હું તો ભૂલી ગઈ તનભાન. મને ૦
રહે મનને નચાવી એની મોરલી રે,
મારા ઉરનો કોડીલો એ કા'ન. મને૦
ભલે વરસે અંગાર કોઈ આભથી રે,
ભલે કરવતથી કાળજું કપાય. મને૦
રહે રસની સરિત ઉરે રેલતી રે,
પડી જૂઠા સંતાપ સહુ જાય. મને૦
ગાજે વડલે વિહંગતણા ગાનથી રે,
માંહે ટહુકે કળાયલ મોર,
મને વહાલાં વાલ્યમજીનાં વેણલાં રે;
એવો ઉરને આનન્દ એક બોલડે રે
એ તો લાગે કાળજડાની કોર. મને ૦
એને અમૃત તો એક-એક અક્ષરે રે,
સખિ ! શીળા–શીળા એના સૂર મને૦
રોમે-રોમે રૂડો રસ રાજતો રે,
ચડે હૈયામાં પ્રેમતણાં પૂર. મને ૦
જાણે વરસે કો મન્દ મન્દ મેહુલો રે,
સરે આછી સલિલકેરી સેર, મને૦
જાણે ફૂલડાં ઝરે કોઈ ફોરતાં રે,
લળી આવે સાગરતણી લહેર. મને ૦
દીસે જાદુ જરૂર એની જીભમાં રે,
હું તો ભૂલી ગઈ તનભાન. મને ૦
રહે મનને નચાવી એની મોરલી રે,
મારા ઉરનો કોડીલો એ કા'ન. મને૦
ભલે વરસે અંગાર કોઈ આભથી રે,
ભલે કરવતથી કાળજું કપાય. મને૦
રહે રસની સરિત ઉરે રેલતી રે,
પડી જૂઠા સંતાપ સહુ જાય. મને૦
0 comments
Leave comment