57 - ઝીણું ઝીણું જીવમાં કંતાય છે / દિનેશ કાનાણી
ઝીણું ઝીણું જીવમાં કંતાય છે,
મન પછીથી કાવ્યમાં સંધાય છે !
તોરણોને ક્યાં હવે અવકાશ છે,
ધારણાઓ દ્વાર પર બંધાય છે !
માપદંડો દ્રષ્ટિના ગાયબ થતાં,
એમ દ્રશ્યો આંખમાં છંટાય છે !
તું રહેવા દે બધાયે તર્કને,
ગીત ગઝલો આજ પણ વંચાય છે
રાત પણ બસ ડોકિયું કરતી હવે,
રોજ દિવસ એટલો લંબાય છે !
0 comments
Leave comment