46 - મારી યુવાની / ગની દહીંવાલા
તને થઈ પડી ત્રાસ મારી યુવાની,
ન રડ દિલ ! હશે એ જ મરજી ખુદાની.
મહોબ્બત હતી દિલમાં એક વાત છાની,
ચઢી લોક-જીભે બની ગઈ કહાની.
હતાં રાહમાં ખૂબસૂરત લૂંટારાં,
જવાની હતી એ જ રસ્તે જવાની.
ખરેખર વિકટ પંથ છે જિંદગીનો,
પડે છે ફરજ સૌને પાછા જવાની.
ફરી યાદ તોફાનની, સાદ દે છે;
‘અહીં નાવને લાવ પછી સુકાની !’
જીવન-હાટમાં બુદ્ધિનો હાથ છોડી-
જવાનીને છે ટેવ દોડી જવાની.
‘ગની’ આજ એ રીત ગુમ થઈ જવું છે,
રહી જાય જોતી ખુદાઈ ખુદાની !
0 comments
Leave comment